جدیدترین تانک نظامی

لاکهید مارتین اف-۳۵ لایتنینگ ۲

اف-۳۵ به همراه پایلون‌های خارجی حمل سلاح و غلاف رادارگریز توپ ۲۵ میلیمتری دربخش مرکزی زیر بدنه

ویژگی‌ها

 

جنگنده اف-۳۵ به عنوان یک جنگنده نسل پنجم دارای ویژگی‌ها منحصر به فرد و ارتقای ویژگی‌های جنگنده‌های نسل قبل است از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• پنهانکاری

اف-۳۵ از قابلیت پنهانکاری (Stealth)بالایی برخوردار است . طراحان این جنگنده از آخرین و پیشرفته ترین روش های برای کاهش بازتاب راداری و کاهش تشعشات فروسرخ در طراحی اف ۳۵ استفاده کرده اند. توانایی پنهانکاری در کنار آگاهی وضعیتی بالا توانایی دید اول و شلیک اول را برای اف ۳۵ فراهم می آورد و به بقاپذیری این جنگنده در میدان نبرد کمک شایانی می کند .

• بهره گیری از فناوریهای نوین صنعت هوافضا

در اف-۳۵ به جای محرک‌های هیدرولیکی از فناوری نوین محرک‌های الکتروهیدرواستاتیکی استفاده شده که باعث افزایش امنیت پرواز، کاهش نقص فنیکنترلرهای جنگنده و همچنین نیاز کمتر به تعمیرات می‌شود.^[۱۳] اف 35 از سامانه پرواز با فیبر نوری استفاده می کند،این سامانه در واقع همان سامانه پرواز با سیم است که در آن به جای کانل‌های سیمی از کانال‌های فیبر نوری و استاندارد انتقال داده شبکه IEEE 1394b^[۱۴]استفاده شده که سرعت و امنیت داده بهتری برای سامانه کنترل پرواز اف-۳۵ فراهم کرده است. همچنین ۴۲ از وزن اف-۳۵ را مواد مرکب (کامپوزیت) به کار رفته در این جنگنده تشکیل می‌دهند که این بیشترین میزان استفاده از مواد مرکب در یک جنگنده آمریکایی است برای مثال ۲۲ درصد از وزن اف ۲۲ و فقط ۲ درصد از وزن اف ۱۶ از مواد مرکب ساخته شده‌اند.^[۱۵]استفاده از مواد مرکب باعث کاهش وزن اف-۳۵ و کاهش مصرف سوخت شده است. همچنین نسل جدید مواد مرکب به کار رفته در ساخت سطح بدنهٔ اف-۳۵ (فیبر حصیری) علاوه بر جذب خوب امواج رادار ، در عین ارزان‌تر بودن ، مناسب برای انواع شرایط آب و هوایی است ،آسیب پذیری کمتر دارد و در نهایت تعمیرات آن سریع تر می‌باشد.^[۱۵]

• نمایشگر کلاه خلبان

کلاه خلبانی جنگنده اف-۳۵ به عنوان اولین جنگنده ایست از یک نمایشگر بهره می‌برد این نمایشگر اطلاعاتی که قبلاً در نمایشگر هاد وجود داشت را در جلوی دید خلبان نمایش می‌دهد. همچنین تصاویر دید در شب توسط حسگرهای الکترواپتیکی به کلاه خلبان ارسال شده و بر روی آن نمایش داده می‌شود.^[۱۶]

• زاویه حمله بالا

هر سه مدل جنگنده اف-۳۵ توان رسیدن به زاویه حمله ۵۰ درجه‌ای در سرعت ۱٫۶ ماخ را دارا هستند.^[۱۷]این درحالی ست جنگنده‌های نسل قبل همچون اف ۱۶ و اف ۱۸ توان رسیدن به زاویه حمله۳۰ درجه‌ای را دارا هستند. زاویه حمله بالا توان مانورپذیری و عدم واماندگی را به شدت افزایش می‌دهد. طراحی و سامانه کنترل پروازی مدرن اف-۳۵ از دلایل اصلی دست یابی به زاویه حمله بالا در این جنگنده هستند.

• سامانه فرامین صوتی

اف-۳۵ اولین جنگنده آمریکایی است به صورت عملیاتی از سامانه فرامین صوتی (DVI) استفاده خواهد کرد این سامانه قبلاً به طور آزمایشی بر روی جنگنده‌های هارییر و اف ۱۶ ویستا مورد استفاده قرار گرفته بود.^[۱۸]این سامانه به خلبان اجازه می‌دهد با گفتار بعضی از فرامین را اجرا کند. .

• نمایشگر یکپارچه کابین خلبان

اف-۳۵ اولین جنگنده در جهان است که از یک نمایشگر یکپارچه در داخل کابین خلبان استفاده می‌کند. این نمایشگر لمسی با رابط کاربری سامانه عامل اف-۳۵ هماهنگ بوده و خلبان توان سفارشی سازی اطلاعات بر روی نمایشگر را دارد.

• برنامه کامپیوتری پیشرفته

یکی از نقاط قوت اصلی این جنگنده به شمار می آید. این برنامه بیش از ۸ میلیون کد خط دارد که ۴ برابر بیشتر از نزدیک‌ترین رقیب اف-۳۵ یعنی جنگنده اف ۲۲ می‌باشد. هوش مصنوعی و اتوماسیونبالا، ترکیب اطلاعات حسگرها و ایجاد یک تصویر واضح از میدان نبرد از وضایف اصلی این برنامه است.

• سامانه پشتیبانی اطلاعات خودکار

این سامانه که ALIS نامیده می‌شود در واقع یک سامانه کامپیوتری برای جمع آور اطلاعات از وضعیت جنگندهنگام عملیات و پردازش ان‌ها برای کمک به پشتیبانی، نگهداری و تعمیرات اف-۳۵ پس از عملیات است این سامانه باعث کاهش چشمگیر هزینه هر ساعت پرواز عملیاتی اف-۳۵ شده است. هر ساعت پرواز عملیاتی اف-۳۵، ۲۴ هزار دلار هزینه در بردار که فقط ۱۰ درصد بیشتر از جنگنده ازران قیمت اف ۱۶ است.^[۱۹] شایان ذکر است که هزینه هر ساعت پرواز عملیاتی دیگر جنگنده نسل ۵ آمریکایی اف ۲۲، ۶۸ هزار دلار است.^[۲۰]

• کانوپی مقاوم

کانوپی اف۳۵ از مواد بسیار مقاوم ساخته شده تا در مقابل شرایط بد آب و هوایی و همچنین برخود پرندگان مقاومت کند این کانوپی در آزمایش‌ها در برابر پرتاب لاشه یک پرنده ۲ کیلویی با سرعت ۸۹۰ کیلومتر برساعت به خوبی مقاومت کرده است.^[۲۱]

• یکپارچگی ساختار بال و بدنه

یکی از ویژگی هنگام ساخت اف-۳۵ یکپارچگی بال و بدنه ان است بدین معنی که ساختار بال با بدنه یکپارچه‌است و به داخل بدنه فرو می‌رود (برخلاف جنگنده‌های کنونی). این ویژگی باعث کاهشسطح مقطع رادری و همچنین افزایش قدرت حمل تسلیحات بر زیر بال‌ها می‌شود.

• آگاهی وضعیتی بالا و ترکیب اطلاعات

اف-۳۵ از بیشترین تعداد حسگر‌های در میان جنگنده هایی که تا کنون ساخته شده بهره می برد .اف35 علاوه بر رادار کاوش الکترونیکی فعال موجود در دماغه با پوش 120 درجه^[۲۲] از ۶ حسگر الکترواپتیکی AN/AAQ-37 با پوشش ۳۶۰ درجه محیط اطراف که با توانایی کشف هواپیماها، موشک‌ها و تجهیزات زمینی، 10 مجوعه آنتن سامانه جنگ الکترونیک ، یک حسگر هدف گذاری الکترواپتیکی AN/AAQ-40 در زیر دماغه و مجموعه گیرنده و فرستنده موجود در سامانه CNI استفاده می کند . مجموع اطلاعات جمع آوری شده توسط حسگرها و ترکیب اطلاعات آنها توسط نرم افزار این جنگنده بالاترین آگاهی وضعیتی را از میدان نبرد در اختیار اف35 قرار می‌دهد

• تنوع تسلیحاتی

جنگنده اف ۳۵ توان حمل انواع سلاح‌های هوا به هوا (هدایت راداری و فروسرخ)، هوا به زمین (موشک‌های کروز، هدایت لیزری، هدایت ماهواره‌ای، ضد زره، هدایت موج میلمتری، هدایت چند حالته و ..)، ضد کشتی و سلاح هسته‌ای را دارا خواهد بود. این جنگنده همچنین فابلیت استفاده از تسلیحات کشورهای خرید را نیز برخودار خواهد بود، که در مجموع تنوع تسلیحاتی بالایی برای اف ۳۵ محسوب می‌شود. این جنگنده را در زمره منعطف‌ترین جنگنده‌های ساخته شد تاکنون قرار خواهد داشت.

سوخو پک فا (به روسی: ПАК ФА) یک هواپیمای جنگنده نسل پنجم است که توسط شرکت سوخو در روسیه طراحی و ساخته می‌شود. اولین نمونهٔ آزمایشی این هواپیما که سوخو ت-۵۰ نام دارد، نخستین پرواز خود را در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۰ با موفقیت انجام داد. تولید این جنگنده در همین سال آغاز شده و قرار است از سال ۲۰۱۶ وارد فعالیت رسمی در ارتش روسیه شود.^[۱][۲]

پک‌فا هواپیمایی دوموتوره و تک‌خلبانه با توانایی پرواز ابرپیمایشی و نخستین هواپیمای پنهان‌کار روس‌هاست. سوخو پک‌فا یک جنگنده چندمنظوره است که هم برای ماموریت‌های برتری هوایی و هم برای ماموریت‌های حمله به زمین استفاده خواهد شد. نام پک فا کوتاه شده نام روسی این جنگنده^[۳] و به معنای «هواپیمای تاکتیکی پیشرفتهٔ آینده» است. این هواپیما با نام‌های «سوخو ت-۵۰»، «برنامه-۷۰۱» و «جنگنده-۲۱» نیز شناخته می‌شود.^[۲]

جنگنده پک فا پس از ورود به ارتش روسیه، جایگزین جنگنده‌های میگ-۲۹ و سوخو-۲۷ خواهد شد. مدل صادراتی این هواپیما نیز در دست ساخت است. نخستین مشتری خارجی این هواپیما نیروی هوایی هند است که در فرایند توسعهٔ مدل صادراتی ت-۵۰ با سوخو همکاری می‌کند.^[۲][۴] پیش‌نمونه‌ها و نمونه‌های اولیه تولیدی سوخو پک فا به طور موقت با موتورهای ارتقایافته سوخو-۲۷ ساخته می‌شوند تا طراحی موتور مخصوص این هواپیما که یک طرح کاملاً جدید است به پایان برسد.

این جنگنده همتراز جنگندهٔ آمریکایی اف-۲۲ و جنگندهٔ آمریکایی-بریتانیایی اف-۳۵ است. طراحان سوخو معتقدند که پک فا از نظر توانایی فنی و صرفهٔ اقتصادی بر رقبای غربی خود برتری خواهد یافت و در بازار جهانی محبوبیت زیادی پیدا خواهد کرد.^[۵][۶][۴]

پیشینه[ویرایش]

پیشینهٔ طرح سوخو پک فا به دوران جنگ سرد باز می‌گردد. اواخر دهه ۱۹۸۰ میلادی، شوروی به دنبال ساخت جایگزینی برای هواپیماهایمیگ-۲۹ و سوخو-۲۷ برای عملیات در خط مقدم نیروی هوایی بود. طرح این هواپیمای جنگنده بین شرکت‌های هوافضای شوروی به مناقصه گذارده شد. علی‌رغم تأخیر ناشی از فروپاشی شوروی و مشکلات اقتصادی روسیه در دهه ۹۰، فرایند پژوهش و توسعهٔ این جنگنده ادامه یافت. در سال ۲۰۰۰ طرح سوخو-۴۷ و میگ ۱٫۴۴ از میان طرح‌های پیشنهادی انتخاب شدند، و در سال ۲۰۰۲ شرکت سوخو به عنوان سازنده جنگنده پک فا انتخاب شد. هواپیمای پک فا از فناوری‌های نوین بکار رفته در میگ ۱٫۴۴ و سوخو-۴۷ استفاده می‌کند.

جنگندهٔ پک فا در کلاس هواپیماهای جنگندهٔ سنگین (۳۲–۳۷ تُن) قرار دارد. روسیه برنامه دیگری را برای ساخت جنگنده نسل پنجم کلاس سبک نیز پیش می‌برد که جانشینی برای هواپیمای میگ-۳۵ خواهد بود.^[۲]

سوخو ت-۵۰[ویرایش]

 

دومین نمونه آزمایشی ت-۵۰ در نمایشگاه هوافضایی ماکس-۲۰۱۱

نمونه آزمایشی سوخو پک فا با نام سوخو ت-۵۰ (T-۵۰) شناخته می‌شود.^[۵] جنگندهٔ ت-۵۰ در روز ۲۹ ژانویه ۲۰۱۰ (۹ بهمن ۱۳۸۸) در ناحیهٔ شرق دور روسیه آزمایش شد و پس از ۴۷ دقیقه پرواز موفقیت آمیز در فرودگاه کارخانه سازنده در کامسامولسک بر آمور فرود آمد.^[۶]

مدل‌های صادراتی[ویرایش]

علاوه بر تأمین هواپیماهای مورد نیاز نیروهای مسلح روسیه، شرکت هواپیمایی متحد نمونه‌های صادراتی جنگندهٔ پک فا را نیز تولید خواهد کرد. شرکت هواپیمایی متحد و شرکت هوانوردی هندوستان در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۷ توافقنامه‌ای برای تولید مشترک هواپیمای جنگنده نسل پنجم با قابلیت مانور بسیار بالا، بُرد پروازی زیاد و توانایی پرواز طولانی امضا کردند.^[۴] بر اساس این توافقنامه، شرکت هوانوردی هندوستان بر اساس نیازهای ویژه نیروهای مسلح هند با شرکت سوخو در توسعه و ساخت این جنگنده مشارکت می‌کند. یکی از مهمترین تفاوتهای مدل‌های هندی این جنگنده، دو سرنشینه بودن نمونه‌های عملیاتی آن است. نیروهی هوایی هند از سال ۲۰۱۵ استفاده از این جنگنده نسل پنجمی را آغاز خواهد کرد.^[۶]

الکترونیک پروازی

در زمینه الکترونیک پروازی، برنامه پکفا در بسیاری موارد از طرح سوخو-۳۵ الهام گرفته است. به عنوان مثال، قلب تجهیزات الکترونیک پروازی ت-۵۰ را یک رادار با آرایه کاوش فعال الکترونیک (AESA) چند حالته موسوم به N-۰۵۰ تشکیل می‌دهد که در حقیقت گونه‌ای برگرفته از رادار N-۰۳۵ جنگنده سوخو-۳۵ است که برای نخستین بار در نمایشگاه هوایی ماکس-۲۰۰۷ روسیه به نمایش درآمد. این رادارِ کنترل آتش پس از رادار ژوک در هواپیمای میگ-۳۵ دومین رادار کنترل آتشی است که در روسیه طراحی شده، و ترکیبی است از رادار باند X و گیرنده‌های کمکی باند L نصب شده روی لبه بال‌ها، با بیش از ۱۵۰۰ واحد فرستنده–گیرنده و آنتنی به قطر یک متر.

برد مفید رادار پکفا برای اهدافی با ابعاد یک متر تا حدود ۴۰۰ کیلومتر عنوان شده است. هواپیمای آزمایشی ت-۵۰ همچنین به یک جستجوگرو فروسرخ (IRST) برگرفته از سامانه OLS-35M جنگندهسوخو-۳۵ نیز مجهز است که به سبک بیشتر جنگنده‌های روسی، مقابل شیشه جلوی کابین نصب شده است. نمایشگرهای کابین پکفا را دو نمایشگر کریستال مایع به ابعاد ۲۲٫۹ ×۳۰ سانتیمتر به همراه یک نمایشگر " هدآپ " IKSH-1M و ۳ نمایشگر کوچک در اطراف کابین تشکیل می‌دهند.

هسته مرکزی جنگنده نیز از ریزپردازندهٔ دو هسته‌ای بر اساس پردازنده‌های ۵۰۰ مگاهرتز آلبروس اس ساخت شرکت MSTS با توان پردازش ۴۰ میلیارد داده در ثانیه تشکیل می‌دهد. در ضمن کامپیوتر مأموریت و سامانه ناوبری نهایی هواپیما را نیز احتمالاً شرکت‌های هندی طراحی خواهند کرد.

ویژگی‌ها

 

جنگنده سوخو ت-۵۰ از زوایای گوناگون

ویژگی‌های دقیق جنگنده سوخو پک فا هنوز کاملاً روشن نیست و برخی از مشخصات آن در حال حاضر از اسرار نظامی محسوب می‌گردد.^[۷] اما پرواز در تمامی ساعات شبانه‌روز، پرواز طولانی با سرعت مافوق صوت، آلودگی صدایی پایین، رادارگریزی، بهره‌گیری از مواد ترکیبی جدید، امکان چندین بار سوختگیری هوایی در طی یک پرواز، استفاده از موشک‌های نسل آیندهٔ هوا به هوا، هوا به زمین و هوا به دریا، استفاده از رادار پیشرفته، امکان فرار از تله‌های اپتیکی و فروسرخ، بهره‌گیری از هوش مصنوعی در پرواز و حمله و سامانه‌های دفاعی خودکار نمونه‌هایی از امکانات این جنگنده هستند.^[۸][۲] این هواپیما مجهز به دو سکان عمودی است و برخلاف جنگنده‌های متعارف، تمامی بدنهٔ دم قابل حرکت است.^[۲]

نمونه آزمایشی جنگنده سوخو ت-۵۰ به یک جفت موتور جت ۱۱۷-اس مجهز است که هرکدام نیروی پیشرانه‌ای برابر ۱۴٫۵ تُن-نیرو تولید می‌کند. این موتورها نمونه پیشرفته‌تر موتورهای بکار رفته در میگ ۱٫۴۴ هستند. نمونه نهایی هواپیمای پک فا به موتورهای جدیدتری با پیشرانه ۱۷٫۵ تُن-نیرو مجهز خواهد شد.

ویژگی‌های عمومی این جنگنده عبارتند از:

منبع اطلاعات ^[۹][۱۰]

مشخصات عمومی

• خدمه: ۱
• طول: ۲۲ متر (۷۲ پا)
• پهنای بال: ۱۴٫۲ متر (۴۶٫۵ پا)
• ارتفاع: ۶/۰۵ متر (۱۹/۸ پا)
• بال: مساحت ۷۸/۸ متر^۲ (۸۴۸/۱ پا)
• وزن خالی: ۱۸۵۰۰ کیلوگرم (۴۰۷۸۵ پاند)
• وزن بارگیری: ۲۶۰۰۰ کیلوگرم (۵۷۳۲۰ پاند)
• بار مفید: ۷۵۰۰ کیلوگرم (بارجنگی) (۱۶۵۳۴ پاند)
• بیشینه وزن برخاست: ۳۷۰۰۰ کیلوگرم (۸۱۵۷۰ پاند)
• پیشرانه: ۲× موتور جدید نامگذاری‌نشده تولید ان‌پی‌او ساتورن و FNPTS MMPP سالیوت هر یک ۱۷۵ کیلونیوتن^[۱۱][۱۲]
• بیشینه وزن سوخت: ۱۰۳۰۰ کیلوگرم ۲۲۷۱۱ پاند^[۹]

عملکرد

• سرعت بیشینه: ۲۶۰۰ کیلومتر بر ساعت (۲/۴۵ ماخ) (در ارتفاع ۱۷۰۰۰ متری) (۱۶۱۵ مایل بر ساعت (در ارتفاع ۴۵۰۰۰ پایی))
• سرعت پیمایش: ۱۳۰۰–۱۸۰۰ کیلومتر بر ساعت (۸۰۸–۱۱۱۸ مایل بر ساعت)
• برد: ۴۰۰۰ تا ۵۵۰۰ کیلومتر (۲۵۰۰–۳۱۰۰ مایل)
• سقف پروازی: ۲۰۰۰۰ متر (۶۵۶۱۶ پا)
• نرخ اوج‌گیری: ۳۵۰ متر بر ثانیه (۱۱۸۴ پا بر دقیقه)
• بارگیری بال: ۳۳۰–۴۷۰ کیلو بر متر ^۲ (۶۷–۹۶ پاند بر فیت^۲)
• نسبت نیرو به وزن: ۱/۴
• بیشینه بار جی: +۱۰/۰ - +۱۱/۰ جی^[۹]

جنگ‌افزار

• توپها: ۱×۳۰ میلی‌متری گ ش-۳۰-۱
• جایگاه‌ها: ۱۰×داخلی، ۶×خارجی برای
  آر-۷۴ام و آر-۷۷ام موشکهای

تجهیزات پروازی
N050()BRLS AFAR/AESA

جستارهای وابسته

اف-۲۲ رپتور (به انگلیسی: Lockheed Martin F-22 Raptor) جنگنده نسل پنجم ساخت شرکتهای لاکهید و بوئینگ است. ایالات متحده تنها کشوری است که این هواپیمای پنهان‌کار و فرامانورپذیر ِ دوموتوره و تک‌سرنشینه را در اختیار دارد. اف-۲۲ در وهلهٔ نخست به عنوان یکجنگنده برتری هوایی طراحی شده اما دارای قابلیت‌های ثانویه‌ای برای مأموریت‌های حمله به زمین، جنگ الکترونیکی و تجسس سیگنال می‌باشد. لاکهید مارتین پیمانکار اصلی طرح است و تولید بیشتر بدنهٔ هواپیما، سیستم‌های سلاح و مونتاژ نهایی اف-۲۲ را به عهده دارد. برنامه بوئینگ شامل بال، بخشی از بدنه، ادغام اویونیک، و تمامی سیستم آموزش خلبان و نگهداری سیستم است.

نخستین پیش‌نمونه رپتور (به معنی شکارچی) در سال ۱۹۹۷ به پرواز درآمد در حالیکه برنامه طراحی آن از اوایل دهه ۱۹۸۰ آغاز شده بود. ابتدا برای هواپیما اسامی مختلف اف-۲۲ و اف/آ-۲۲ تعیین شده بود و در دسامبر ۲۰۰۵ وقتی به طور رسمی وارد نیروی هوایی شد «اف-۲۲آ» نامیده شد. با وجود دوران طولانی و پرهزینهٔ تکوین و توسعه نیروی هوایی آمریکا در نظر دارد از ۱۸۷ فروند اف-۲۲ خود به عنوان یک جزء حیاتی برای آینده قدرت هوایی تاکتیکی ایالات متحده بهره گیرد و معتقد است که ترکیب پنهان‌کاری، نمایش ایرودینامیکی و هشیاری موقعیتی اف-۲۲ قابلیت‌های بی‌رقیبی به آن در مأموریت‌های هوابه‌هوا می‌بخشد و با هیچیک از هواپیماهای موجود یا در حال طراحی کشورهای دیگر قابل مقایسه نیست.

اف-۲۲ با توجه به حساسیت تکنولوژی آن به هیچ کشور دیگری فروخته نشده و درخواست‌های ژاپن، استرالیا و اسرائیل برای خرید آن رد شده‌است. این هواپیما اولین تجربه جنگی خود را در سال ۲۰۱۴ در جریان حمله علیه نیروهای داعش در عراق و سوریه به دست آورد. از اف-۲۲ در این حملات برای شلیک بمب‌های هزار پوندی هدایت جی‌پی‌اس به مواضع داعش در نزدیکی سد تشرین استفاده شده اما مأموریت اصلی این هواپیما استفاده از اویونیک پیشرفتهٔ خود برای مأموریت‌های جاسوسی، پایش و مراقبت و شناسایی است. موتورهای بکار رفته در این هواپیما قابلیت کنترل دمای گاز خروجی برای کاهش خط اثر حرارتی دارد که مشابه این تکنولوژی فقط در بمب افکن رادارگریزبی-2 اسپیریت بکار رفته است و حتی جنگنده نسل پنجمی سوخو پک فا هم دارای این تکنولوژی پیچیده نمی‌باشد

مشخصات پروازی

مشخصات عمومی

• سرنشین: یک نفر
• وزن خالی: ۱۹.۷۰۰ کیلوگرم
• فاصله بین ۲ نوک بال: ۱۳٫۵۶ متر
• طول کلی بدنه: ۱۸٫۹۰ متر
• ارتفاع هواپیما: ۵٫۰۸ متر
• مساحت بال: ۷۸٫۰۴ متر مربع
• وزن با سوخت و مسلح: ۲۹.۳۰۰ کیلوگرم
• حداکثر وزن برخاست:۳۹ تن

مشخصات پروازی

• حداکثر سرعت: ۲۴۱۰ کیلومتر بر ساعت (۲.۲۵ ماخ - تقریبی)
• حداکثر سرعت پیمایشی (مقرون به صرفه اقتصادی): ۱۸۲۵ کیلومتر بر ساعت (۱٫۷۲ماخ)
• برد عملیاتی با داشتن ۲ مخزن سوخت خارجی: ۲۹۶۰ کیلومتر
• شعاع عملیاتی:۷۵۹ کیلومتر
• برد یکنواخت: ۳۲۱۹ کیلومتر
• سقف پرواز: ۲۰ هزار متر
• ظرفیت سوخت: ۸۲۰۰ کیلو (۱۱۹۰۰۰ کیلو در صورت استفاده از مخازن سوخت خارجی)
• بارگیری بال: ۳۷۵ کیلو بر متر مربع
• نسبت قدرت به وزن: ۱.۰۹ (۱.۲۶ با ۵۰ درصد سوخت)
• پیشرانه: دو موتور توربوفن اف۱۱۹-پی‌دبلیو-۱۰۰ پرت اند ویتنی با قابلیت تراست وکتورینگ هر موتور با قدرت رانش ۱۰۴ کیلونیوتن در حالت خشک و بیش از ۱۵۶ کیلو نیوتن در حالت پس‌سوز

تسلیحات

• یک توپ ۲۰ میلیمتری شش‌لول ام۶۱ والکان با ۴۸۰ تیر فشنگ
  • هوابه‌هوا

دوموشک کوتاه‌برد ای آی ام-۹

• شش موشک میان‌برد و دوربرد آمرام
  • هوابه‌زمین
• دو موشک ای آی ام-۹
• دو موشک آمرام
• دو بمب ۴۵۰ کیلویی یا هشت بمب ۱۱۰ کیلویی

ام۱ آبرامز (به انگلیسی: M1 Abrams) یک تانک اصلی میدان نبرد طراحی و ساخت ایالات متحده آمریکا است که ستون فقرات نیروهای زرهی ارتش آمریکا و تعدادی از متحدان آن را تشکیل می‌دهد. این تانک به نام ژنرال کریتون آبرامز، رییس ستاد مشترک و فرمانده نیروهای آمریکا در جنگ ویتنام نامگذاری شده است. ام۱ برای جنگ‌های زرهی طراحی شده و به خوبی تجهیز و زره‌پوش شده است. از مشخصات منحصربه‌فرد آن می‌توان به موتور توربین گاز قوی چندگانه‌سوز به قدرت ۱۵۰۰ اسب بخار و زره کامپوزیت پیچیده اشاره کرد. این تانک با حدود ۶۹ تن وزن یکی از سنگین‌ترین تانک‌هایی است که در حال حاضر به کار گرفته می‌شوند.

تولید این تانک از سال ۱۹۷۹ آغاز شده و یک سال بعد وارد خدمت رسمی نیروهای مسلح آمریکا شد و به تدریج جایگزین تانک ام۶۰ گشت. این تانک برای نیروهای مسلح کشورهای مصر، عربستان، کویت، عراق و استرالیا نیز تولید شده است. آبرامز در سه مدل ام۱، ام۱آ۱ و ام۱آ۲ تولید شده است. ام۱آ۱ از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۳ تولید شد و در آن توپ ۱۰۵ میلی‌متری خان‌دار با توپ بدون خان ۱۲۰ میلی‌متری جایگزین شده و بهینه‌سازی‌های دیگری از جمله سیستم تعلیق پیشرفته‌تر، برجک جدید، حفاظت زرهی بیشتر و سیستم جدید حفاظت اتمی-شیمیایی-میکروبی در آن به کار رفته بود. مدل ام۱آ۲ هم ویژگی‌های ام۱آ۱ را به همراه یک سیستم دید گرمایاب مخصوص فرمانده تانک، و سیستم‌های ناوبری، و رادیویی جدید را در خود دارد. ضمن اینکه برخی از مدل‌های قدیمی نیز با بهینه‌سازی‌های دوره‌ای به سطح مدل ام۱آ۲ ارتقا داده شده‌اند.